Nieuwsbericht over Psycho Educatie

"Een verslaafde is iemand die geknuffeld wil worden terwijl hij zichzelf isoleert"

Het doel van PE is om de ziekte beter te begrijpen en er dus beter mee om te kunnen gaan. Persoonlijke ervaringen met de eigen ziekte worden gemaakt met de huidige kennis over de Gelinkte ziekte. Het maakt ook gebruik van zijn eigen middelen en mogelijkheden om mogelijke terugval te voorkomen en stabiliseert zo uw eigen gezondheid op de lange termijn. De naadloze uitleg aan onze gasten over het ontstaan ​​en de aandoeningen die leiden tot de chroniciteit van de aandoeningsbijdragen, vormen een belangrijk onderdeel van het fundament voor herstel. Aangezien de getroffen en Nabestaanden het vaak moeilijk vinden om de diagnose afhankelijkheid te accepteren, dus psycho-educatie heeft ook de Functie om het stigma van verslaving en barrières voor het zoeken naar behandeling te ontmantelen. Het inzicht in de oorzaken en gevolgen van de eigen ziekte, maar ook de aangescherpte Oog voor verbanden heeft een positief effect op de behandeling en het verdere verloop van herstel uit. Als betrokkene nu actief betrokken is bij het behandelconcept en zichzelf behandelt Ziekte in onderlinge uitwisseling, om zo te zeggen, “op voet van gelijkheid” met zijn therapeut. Een gezonde Basis voor een gezamenlijk ontwikkeld behandelsucces. Het risico op terugval kan zo duidelijk worden verlaagd. Getroffen mensen en vooral hun familieleden die meer gedetailleerde informatie over het klinische beeld geven voel je minder hulpeloos! Belangrijke elementen zijn:

• Voorlichting geven (symptomen van verslaving, oorzaken, behandelconcepten, etc.) 
• Emotionele opluchting (bevorderen van begrip, uitwisselen van ervaringen met andere getroffen personen, contacten enz.) 
• Ondersteuning bij medicamenteuze of psychotherapeutische behandeling door de samenwerking tussen therapeut en patiënt wordt aangemoedigd 
• "Hulp voor zelfhulp" (crisissituaties worden eerder herkend en leiden tot overeenkomstige onafhankelijke stappen). 

Veel van onze deelnemers hebben vanwege hun verslavingsproblematiek afstand genomen van hun medemens. Zij kunnen zich moeilijk voorstellen om over privéaangelegenheden te praten met mensen die hen vreemd zijn en hebben vaak te maken met schaamtegevoelens. Onwetendheid over wat er gebeurt met een Groepsparticipatie wordt verwacht, angsten, verkeerd begrepen en het eigen probleem niet onder ogen zien. Aanvaarding gaat vaak vooraf aan het contact met een groep. Deelnemers hebben de Mogelijkheid om met hun angsten om te gaan binnen het beschermde kader en om ze niet verder te ontwijken. Het is dus mogelijk om een ​​belangrijke eerste stap te zetten om ermee om te gaan. Op een ontspannen manier de andere deelnemers leren kennen en het spreken over eigen angsten en verwachtingen heeft vaak een bevrijdend effect en verlicht de druk waar velen mee te maken hebben. Deelnemers voelen zich in eerste instantie blootgesteld. De ervaring dat anderen vastzitten in soortgelijke problemen en de zich ontwikkelende solidariteit met elkaar geeft zekerheid en moedigt ons aan om problemen aan te pakken, die tot nu toe zo geheim mogelijk zijn gehouden. Weer een stap in de goede richting! Elk groepslid behoudt de persoonlijke verantwoordelijkheid en vertrouwelijkheid blijft altijd bewaard. Een evenwichtige mix van de belangen van het individu, de groep en de materie is voor het succes van groepstherapie van vitaal belang, en hier ligt onze special therapeutische verantwoordelijkheid.